Połączenie łagodności, delikatności, ciepła i spokoju wewnętrznego. Bieszczady nazywane poetycko Krainą Łagodności, więc jak nic innego pasuje tutaj Bieszczadzki Anioł ze swoim usposobieniem i wszelakimi zaletami.
5 lipca 2020 r. w Muzeum Kultury Duchowej i Materialnej Bojków w Myczkowie, uroczyście dokonano odsłonięcia tablicy upamiętniającej organizatorów “Przerzutów Granicznych”, Żołnierzy Wojska Polskiego w latach 1939-1940.
Wszechstronnie uzdolniony: nie tylko wokalnie i muzycznie. Jest poetą, twórcą ikon oraz malarstwa sztalugowego. Pasjonat starych ludowych instrumentów muzycznych, na których gra.
W Ustrzykach Dolnych, przy głównej drodze, możemy spotkać Anioła. Nie jest to chwyt marketingowy – to jest fakt. Anioł zagościł tam w maleńkiej drewnianej Galerii zwanej Aniołomanią. Jedni znają tego anioła z imienia i nazwiska, a inni z ciepłego pseudonimu – Mariczka.
To doskonałe miejsce na odczucie klimatu dawnej wsi. Ukryta w zaciszu wzgórz, przytulona do wijącego się strumienia, napawa nas silnym przeświadczeniem przemijania.
Na terenie Bieszczadów możemy jeszcze, mimo powojennych zniszczeń, zobaczyć różnorodność architektury cerkiewnej. Można jednak żałować, że wiele unikatowych świątyń przestało istnieć, lub są w całkowitej ruinie.
Marzec to miesiąc, w którym jeszcze nie zapomnieliśmy o zimie, ale już myślimy o wiośnie. Nie zawsze marcowa aura jest łaskawa dla nas, by zachwycać się urokami bieszczadzkich krajobrazów. Ale za to mamy możliwość skorzystać z kilku podpowiedzi, co ciekawego oferują Bieszczady i okolice
Bieszczady nie usypiają na zimę. Aura okazała się mocno łaskawa dla organizatorów imprez zimowych. Jeszcze kilka dni temu, ba, kilka godzin temu, panowały warunki niemal wiosenne, a obecnie z godziny na godzinne białego puchu przybywa…
Bogumił Socha to człowiek serdeczny i emanujący wewnętrznym ciepłem. Zaczynał rzeźbienie od krzyżyka. Teraz znają go w Bieszczadach jako twórcę rzeźb monumentalnych, które tworzy posługując się piłą motorową z niesłychaną finezją.
Dobrze zagospodarowane i turystycznie oblegane zachodnie oraz północne brzegi Jeziora Solińskiego całkiem odbiegają od wschodniej strony tego zbiornika. To do dziś tereny prawie bezludne, słabo dostępne, idealne dla tych, którzy tak prawdziwie pragną dzikości, oddechu od cywilizacji, w nielicznym towarzystwie.
