Wąż Eskulapa – gatunek występujący w Bieszczadach, zagrożony wyginięciem

źródło: shutterstock.com

Wąż Eskulapa: Wydawać by się mogło, że węże, zwłaszcza te uznane za dusicieli, nie mają się w przyrodzie czego obawiać. Natomiast rzeczywistość jest zupełnie inna. I tak oto, Wąż Eskulapa obecnie walczy o przetrwanie. Jest on bowiem gatunkiem zagrożonym wyginięciem w Polsce.

Eskulapa – co o nim wiemy?

Zacznijmy więc od tego, że Eskulapa to gatunek synantropijny. Oznacza to więc, że bez problemu potrafi on dostosować się do obcowania w środowisku ludzkim. Dodatkowo, niemalże w całości wykorzystuje on otoczenie przekształcone przez człowieka i zmienione na jego użytek. Oznacza to, że doskonale radzi sobie, np. w drewnianych budynkach, gdzie poluje na gryzonie, czy w studniach, gdzie potrafi zimować. Dla Eskulapa cenne są też kompostowniki, gdzie z powodzeniem mogą składać jaja. Co nie mniej interesujące, najokazalsi przedstawiciele tego gatunku, potrafią mieć nawet około 2 metrów wzrostu. Chociaż te większe, zazwyczaj widywane są poza granicami naszego kraju. W Polsce, największy okaz liczył około 1,6 m.

Jak wygląda wąż Eskulapa?

Wąż Eskulapa
źródło: shutterstock.com

Mówiąc o wężach Eskulapach, nie można także przejść obok rozróżnieniu samca od samicy. Samiec wyróżnia się tym, że jest dłuższy i cięższy, niż ma to miejsce w przypadku samicy. I o ile sam ciężar nie powinien nikogo dziwić, o tym fakt, że samiec jest dłuższy od samicy, jest swego rodzaju fenomenem w świecie węży. W wielu przypadkach, sytuacja jest zupełnie odwrotna. Eskulapa to również bardzo ładny okaz. Posiada gładką łuskę, która pięknie wygląda zwłaszcza w słońcu. Co do koloru, wyróżniamy Eskulapy o barwie ciemnej, brązowej lub oliwkowej, z delikatnymi białymi lub srebrnymi cętkami na obrzeżach niektórych z łusek. Brzuch zaś, zazwyczaj ma odcienie żółci, złota lub jest słomkowy. Istotnym znakiem rozpoznawczym są również żółte przejaśnienia z tyłu głowy. Przedstawiona charakterystyka, opisuje jednak dorosłych osobników.

Młode zaś, zaraz po wykluciu, liczą pomiędzy 25-30 cm długości. W tym okresie również różni się ich wygląd. Ich ubarwienie we wczesnym etapie życia przypomina bardziej to, które posiada zaskroniec zwyczajny. Dlatego na pierwszy rzut oka, ludzie często mylą ze sobą te dwa gatunki.

Wąż Eskulapa — gdzie mieszka?

Na tę chwilę, najczęściej możemy spotkać węża Eskulapa w Bieszczadach i Górach Sanocko-Turczańskich. Do dziś jednak trwają spory na temat ich liczebności. Szacuje się, że jest ich w Polsce w okolicy 100-170 gatunków. Jest to więc wielkie szczęście spotkać tego wijącego przyjaciela na własne oczy. Chociaż, zapewne nie dla wszystkich. 😉

Dlaczego Bieszczady? Te tereny bowiem bardzo sprzyjają rozwojowi tego gatunku, który nie ma łatwo. Jest tak wciąż wiele drewnianych domów, dzięki którym Eskulapy mogą szykować się na prawdziwą, kulinarną ucztę. Ale to nie jedyny powód. Ten gatunek węży najbardziej ceni sobie środowiska z ogromną przestrzenią, otwarte. I chociaż zamieszkuje lasy, Eskulapa znajdziemy także na polanach czy w dolinach rzecznych. Lubi on bardzo otocznie słoneczne, gdzie może się wygrzewać. Zdarza się również, że znajdziemy je na drzewach, natomiast ten przypadek jest niemalże tak rzadki, jak i występowanie samego gatunku w Polsce, w porównaniu z innymi gadami czy płazami.

Równie ważna jest także informacja, że oprócz wybranego terenu występowania, Eskulapa spotkamy wyłącznie w określonym czasie, po odbytej drzemce zimowej. Najczęściej więc jest to okres pomiędzy kwietniem, a październikiem.

Czy Eskalup jest niebezpieczny?

Zależy dla kogo. Gdy na swojej drodze spotka gryzonie, ptaki, gady czy owady, na pewno się na nie skusi. Chwyci je pyskiem, poddusza ciałem, a następnie połyka. Natomiast w stosunku do człowieka, Eskulapa wydaje się być jednak bardziej łagodny. Kiedy nas spotka, najpewniej albo się wystraszy i ucieknie, albo zastygnie w bezruchu, chcąc się zakamuflować. Nie jest to gatunek węża jadowitego, zatem człowieka będzie odbierał bardziej jako zagrożenie, niż ofiarę.

Wąż Eskulapa
źródło: shutterstock.com

Wąż Eskulapa — gatunek zagrożony

Niestety, przystosowanie do życia w otoczeniu przekształconym orzez człowieka ma swoje plusy i minusy. W przypadku Eskulapa, więcej jest tych minusów. Węże te nie mają bowiem odpowiedniego schronienia, a także warunków do tego, aby się rozmnażać i składać jaja. Co więcej, w związku ze swoim zamiłowaniem do znajdowania się w okolicach jezdni, bardzo często giną pod kołami naszych samochodów. Podobny los czeka te węże, które zdecydują się na przebywanie w okolicy naszych zwierząt domowych. Bardzo często takie spotkania kończą się śmiercią węża Eskulapa. Warto dodać, że sytuacja jest na tyle poważna, że Eskulapa został wpisany do Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych i Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt z kategorią zagrożenia CR. Oznaczenie to przypisywane jest tym gatunkiem, które na język polski tłumaczymy krytycznie zagrożonym.

Także następnym razem, gdy zobaczymy takiego gagatka na swojej drodze, nie panikujmy, nie próbujmy go zabijać. Pozwólmy mu przejść spokojnie. Tak, aby ten gatunek mogły oglądać również przyszłe pokolenia.

Czytaj więcej:

Porozmawiajmy o Bieszczadach!
Dołącz do grupy Bieszczady.Land na Facebooku



Zostań patronem portalu Bieszczady.Land


Bądź na bieżąco!
Zapisz się na nasz bezpłatny newsletter.