Średnia Wieś: Kościół

Informacje:

Najstarszą, bo wybudowaną w drugiej połowie XVI w., drewnianą świątynią w Bieszczadach jest ta, znajdująca się w Średniej Wsi. Powstała, jako kaplica dworska.

Na środku dachu znajduje się drewniana wieżyczka, ośmioboczna, ażurowa, zwieńczona baniastym hełmem i krzyżem żelaznym, w której umieszczona jest sygnaturka, datowana na XVIII w. Na końcach kalenicy znajdują się z kolei drewniane balasy z XVII w. Polichromia pochodzi z pierwszej połowy XVIII w. W kościele znajdują się trzy ołtarze. To właśnie one stanowią najstarszą część, bowiem sygnowane są na pierwszą połowę XV w. O wystrój kościoła zadbała w głównej mierze Katarzyna z Oraczewskich Balowa, która w 1727 r. ufundowała wyposażenie.

Kościół został zbudowany na niewielkim wzniesieniu i postawiony na konstrukcji zrębowej, drewnianej, z zewnątrz obitej gontami. W latach 80. i 90. poprzedniego stuleciu, zdecydowano się go powiększyć i dobudowano m.in. wieżę i drugą zakrystię.

Będąc wewnątrz kościoła, warto zwrócić uwagę na fragmenty polichromii iluzjonistycznej, przedstawiającej niebo, z symbolem oka oraz 7 aniołków, których głowy mają różny wyraz twarzy: od euforii, radości, aż do niepokoju i zagubienia. W prawym, bocznym ołtarzu znajduje się z kolei obraz św. Katarzyny Aleksandryjskiej, w lewym zaś ołtarzu, możemy zauważyć postać św. Stanisława biskupa krakowskiego, wskrzeszającego Piotrowina.

W kościele znajduje się także 14 stacji Drogi Krzyżowej, które wykonał jeden z najsłynniejszych ludowych twórców w Bieszczadach, Jędrek Połonina (Andrzej Wasilewski). Sama świątynia jest celem wielu pielgrzymek, a także częstym miejsce zawierania ślubów przez pary z całej Polski.

Aneta Jamroży