Sine Wiry - Fot. Paweł Szubert Wikipedia
Myśląc o Bieszczadach od razu mamy przed oczami obraz Jeziora Solińskiego, czyli raju dla amatorów wodnego szaleństwa. Jednak Bieszczady pełne są innych wodnych atrakcji, jak chociażby znacznie mniej popularniejsze Jezioro Myczkowskie czy pozostałe atrakcje wodne o nieco innym charakterze: m.in. Sine Wiry, Jeziorka Duszatyńskie czy liczne wodospady, jak chociażby ten w Wetlinie, oddalony zaledwie około 100 metrów od głównej drogi.
1. Jezioro Solińskie
Solina to bez wątpienia najbardziej popularny akwen wodny w naszym regionie. Jezioro o powierzchni blisko 20 km kw. pełne jest atrakcji dla amatorów wodnych szaleństw i wypoczynku (Więcej w artykule: Jezioro Solińskie idealne dla żeglarzy. Zobacz, gdzie warto popłynąć ) Liczne przystanie umożliwiają wodowanie żaglówek, a wypożyczalnie sprzętu pływającego (kajaki, rowerki) są niema na każdym kroku. Solinę można również zwiedzać dzięki statkom „Białej Floty”, które stacjonują obok zapory solińskiej. Jednym z najbardziej popularnych miejsc wypoczynkowych nad Soliną jest Polańczyk (przeczytaj więcej), który jest oblegany zwłaszcza w miesiącach letnich. W lipcu i sierpniu w Polańczyku, Solinie i licznych okolicznych miejscowościach odbywają się liczne imprezy muzyczne, koncerty i festyny.
Jezioro Solińskie fot./Lidia Tul-Chmielewska
2. Jezioro Myczkowskie
Jezioro Myczkowskie – Fot. Yari Wikipedia
Jezioro Myczkowskie jest sztucznym zbiornikiem o powierzchni ok. 2 km kw. i głębokości od 5 do 15 m oraz pojemności 11 mln m sześć.. Wokół jeziora znajdują się tereny o walorach turystycznych i uzdrowiskowych. Zbiornik powstał jako część ZEW Solina-Myczkowce i pełni rolę zbiornika wyrównawczego. Zalew ten jest o wiele mniej popularny od Soliny, a co za tym idzie, łatwiej tam znaleźć ustronne i spokojne miejsce na wypoczynek. Woda w jeziorze jest zawsze o około 5 stopni chłodniejsza niż w Zalewie Solińskim i z reguły czystsza (mieści się w I klasie czystości).
3. Sine Wiry
Rezerwat Sine Wiry powstał w 1987 roku na terenie gminy Cisna i Solina i obejmuje obszar blisko 450 hektarów. Obszar rezerwatu obejmuje 7-kilometrowy fragment doliny rzek Wetlinka i Solinka. W rezerwacie znajdują się liczne stanowiska roślin i ostoi zwierząt, będące efektem specyficznego położenia i urozmaiconej rzeźby terenu. Ze względu na mało wymagające trasy turystyczne, rezerwat jest jednym z najpopularniejszych miejsc w Bieszczadach. Nazwa wir nie jest przypadkowa, bowiem na terenach Bojkowszczyzny i wschodniej Łemkowczyzny oznaczała głębinę. – Teren ten jest interesujący również ze względu na budowę geologiczną. Dolina Wetlinki to cała plejada łupków, piaskowców i mułowców budujących tzw. flisz karpacki Na obszarze rezerwatu dolina rzeki ma charakter doliny przełomowej biegnącej miejscami równolegle do warstw geologicznych. Nachylenie stoków nad korytem rzeki sięga 35-40 %, co powoduje, że stoki o nachyleniu zgodnym z układem warstw geologicznych są podatne na osuwanie się. Na wysokości Zawoju rzeka przechodzi w fazę przełomową, uzyskując spadek przekraczający 2%, a więc większy niż w środkowej części. Przecinając warstwy krośnieńskie pomiędzy Zawojem, a osuwiskiem, tworzy szereg progów skalnych nazywanych Sinymi Wirami. To najbardziej malowniczy odcinek na całym biegu rzek – tak o Sinych Wirach pisze Edward Marszałek w publikacji pt. „Skarby podkarpackich lasów”.
Sine Wiry – progi skalne / fot. Lidia Tul-Chmielewska
4. Jeziorka Duszatyńskie
Obecnie dwa, a w przeszłości trzy jeziorka osuwiskowego, które znajdują się na zachodnim zboczu góry Chryszczata, nieopodal Duszatyna. Jest to jedna z największych osobliwości przyrodniczych Bieszczadów, warta odwiedzenia zwłaszcza jesienią, kiedy to jeziora mienią się blaskiem odbijających się od tafli wody kolorowych liści. Jeziora mają ponad 100-letnią historię. Powstały na skutek oderwania zachodniego zbocza Chryszczatej w dniu 13 kwietnia 1907 r., a następnie zatamowania odpływu potoku Olchowatego (dopływ Osławy) w kilku miejscach przez masy ziemi i skał, tworzące w ten sposób naturalne zapory, a następnie napływu wody z kulminacji Chryszczatej i Mikitowej. Do osunięcia zbocza doszło po wiosennych roztopach i ulewnych deszczach. Od 1957 roku obszar ten jest chroniony i tworzy rezerwat „Zwiezło” o powierzchni ponad 2 hektarów.
Fot. Aneta Jamroży
5. Wodospad “Siklawa Ostrowskich” i inne
Wodospad w Wetlinie – Fot. Marcin Jeżowski
W całych Bieszczadach znajduje się kilkanaście wodospadów i kaskad. Szczególnie warto im się przyjrzeć po większych opadach deszczu, kiedy to „nabierają na sile”. Niektóre z nich schowane są głęboko w lesie, inne jak chociażby wodospad Siklawa Ostrowskich w Wetlinie znajduje się około 100 metrów od głównej drogi i ma wysokość około 3 metrów. Jeszcze wyższy, bo około 15-metrowy wodospad okresowy znajduje się w Komańczy. Inny, o wiele mniejszy, ale za to bardzo urokliwy wodospad znajduje się koło Pszczelin. Wymienić wszystkie bieszczadzkie wodospady jest nie sposób. Niektóre z nich tworzą się po intensywnych opadach, by kilkanaście dni później zniknąć zupełnie. Dlatego też przemierzając bieszczadzkie szlaki nigdy do końca nie wiemy, czy na naszej drodze nie napotkamy wodnej kaskady.
Wodospad “Siklawa Ostrowskich” w Wetlinie (2013 rok) / fot. Grzegorz Miłkowski
Porozmawiajmy o Bieszczadach!
Dołącz do grupy Bieszczady.Land na Facebooku
