Fot. Aneta Jamroży
Trudno nie doceniać ich pracy! Bieszczadzcy ratownicy Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratowniczego, dbają o bezpieczeństwo turystów przez cały, okrągły rok, niejednokrotnie narażając swoje życie i zdrowie. Tylko w 2015 r. interweniowali aż 247 razy. A co o nich wiemy i jak dostać się w ich szeregi? Najbliższa okazja już końcem stycznia!
1.Od kiedy w Bieszczadach?
Pomnik Ofiarom gór i ratownikom niosącym im pomoc na Przełęczy Wyżnej Fot. Aneta Jamroży
Grupa Bieszczadzka GOPR została powołana do działania w 1961 roku. Choć początki były trudne, stopniowo wzbogacano ratowników o coraz nowocześniejszy sprzęt, jak również podjęli oni współpracę m.in. z Lotniczym Pogotowiem Ratunkowym w Sanoku, Strażą Pożarną, Policją i Obroną Cywilną. GOPR-owcy, oprócz niesienia pomocy turystom, oferują im także noclegi w ich placówkach w Ustrzykach Górnych, Cisnej i Sanoku (rezerwacje noclegów przyjmowane są w stacji centralnej w Sanoku od pon. do pt. w godz 7.00-15.00 pod nr. tel 13 46 32 204.
Świetnym źródłem informacji o akcjach bieszczadzkich GOPR-owców jest książka pod. red. Edwarda Marszałka pt.: “Wołanie z połonin. Opowieści bieszczadzkich goprowców”.
2. Jaki jest ich teren działania?
Rejon działania bieszczadzkiej grupy GOPR prezentuje poniższa mapa:
Źródło: www.bieszczady.gopr.pl
3.Kto nim zarządza?
Pierwszym naczelnikiem bieszczadzkiego GOPR był Karol Dziuban. Ma on swoją tablicę pamięci w holu sanockiej centrali GOPR, podobnie jak Andrzeja „Dusiek” Kurek, ratownik GOPR, był prezes oraz współtwórca Grupy Bieszczadzkiej.
Wśród uhonorowanych działaczy jest też m.in. ś.p. Marian Hadło, długoletni, prezes zarządu bieszczadzkich GOPR-owców i honorowy Członek GOPR. Tablica jego pamięci znajduje się na jednym ze „skałkowych tarasów widokowych” na Bukowym Berdzie.
Fot. Aneta Jamroży
Obecnie, naczelnikiem bieszczadzkiego oddziału GOPR jest Krzysztof Szczurek, zaś jego zastępcą – Arkadiusz Kawalec.
4. Gdzie są ich placówki i jak ich wezwać?
601-100-300 lub 985 – to numery, pod którym uzyskamy w górach pomoc. Warto, choćby profilaktycznie wpisać je do naszych komórek.
Centrala bieszczadzkich GOPR-owców znajduje się w Sanoku (ul. Mickiewicza 49). Ponadto, rejonowe stacje GOPR znajdują się:
– przy obwodnicy bieszczadzkiej – od strony Leska za kościołem i na wprost Gminnego Centrum Informacji Turystycznej w Cisnej
– w Ustrzykach Górnych, przy obwodnicy bieszczadzkiej jako pierwszy budynek przy wjeździe od strony Ustrzyk Dolnych.
GOPR-owcy stacjonują też m.in. w Chatce Puchatka na Połoninie Wetlińskiej (sprawdź), w Bacówce Pod Małą Rawką na Przełęczy Wyżniańskiej, w schronisku „Koliba” na Przełęczy Przysłup Caryński oraz w Wetlinie i w Dukli.
5. Jak zostać bieszczadzkim GOPR-owcem?
Fot. Aneta Jamroży
Nikogo zapewne nie zdziwi, że dołączenie do grupy górskich ratowników nie jest łatwą sprawą. Liczą się tu bowiem nie tylko umiejętności ratownicze, ale też kondycyjne no i co najważniejsze, istotna jest świetna znajomość topografii tego dzikiego zakątka, jakim są Bieszczady. Przyszły ratownik musi więc przejść dokładny egzamin. Najbliższy z nich zaplanowano w dniach 22-24 stycznia. Zbiórka ochotników w Chatce Puchatka na Połoninie Wetlińskiej. Start: 22 stycznia o godz. 18. Oto wymagania, z jakimi muszą się liczyć kandydaci (źródło: www.bieszczady.gopr.pl)
- Wiek: od 18 roku życia
- Nienaganny stan zdrowia,
- Znajomość topografii Bieszczadów i Beskidu Niskiego (części wschodniej),
- Preferowane zamieszkanie w województwie podkarpackim.
- Umiejętność jazdy na nartach,
Wymagane dokumenty:
- Podanie do Zarządu Grupy Bieszczadzkiej GOPR
- Wypełniona ankieta ( załącznik na stronie GOPR), podpisana przez dwóch ratowników, członków rzeczywistych,
- Zaświadczenie o dobrym stanie zdrowia (od lekarza medycyny pracy – do egzaminu można przystąpić z zaświadczeniem od lekarza rodzinnego)
- CV + oświadczenie o przetwarzaniu danych osobowych
- 2 zdjęcia
GOPR-owcy proszą o zabranie długopisów, nart (najlepiej turowych), odzieży i sprzętu adekwatnego do panujących warunków pogodowych, butów do biegania. Uczestnicy egzaminu ponoszą koszt dojazdu, zakwaterowania i wyżywienia. Zakończenie egzaminu planowane jest na niedzielę ok. godz 12.00.
Egzamin podzielony jest na etapy:
- cześć teoretyczną (topografia)
- część sprawnościowo – narciarską
Egzamin teoretyczny z topografii zawiera: szczegółową topografię rejonu działania Grupy (Bieszczady i wschodnia część Beskidu Niskiego) w tym przebiegi szlaków, nazwy i wysokości najważniejszych wzniesień, schroniska górskie, pasma, rezerwaty, potoki. Punkty charakterystyczne zejść szlaków do miejscowości (np. za kościołem, obok przystanku PKS, za mostem itp.) Podstawy terenoznawstwa: określanie kierunku północnego za pomocą gwiazd i zegarka, przeliczanie skali mapy.
W części sprawnościowej Komisja złożona z instruktorów GOPR i instruktorów narciarskich, oceniać będzie w skali od 2 do 5 poprawność wykonania czterech ewolucji narciarskich. Kandydat będzie musiał przed komisją wykonać: pług do zatrzymania w linii spadku stoku, ześlizg boczny, jazda terenowa po głębokim śniegu lub po muldach (w zależności od warunków), jazda stylowa (dowolna) – stok narciarski Laworta w Ustrzykach Dolnych.
Szczegóły w sanockiej Centrali Bieszczadzkiej Grupy GOPR, ul. Mickiewicza 49, 38-500 Sanok, tel. 13 463 22 04.
Porozmawiajmy o Bieszczadach!
Dołącz do grupy Bieszczady.Land na Facebooku
